ΜΥΡΗΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ 142 Μ.Κ.

«ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ, ΒΕΒΑΙΩΣ, ΠΟΥ Ο ΜΥΡΗΣ» ΗΤΑΝ
ΠΑΜΦΑΓΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ. ΕΠΙΔΙΩΚΟΝ ΤΟ
ΠΑΝΕΘΝΙΚΟΝ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΦΟΥΣΚΑΣ. ΜΕΧΡΙ ΤΟ
ΧΑΡΙΛΑΟ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΟ ΚΛΑΡΙ (ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΤΑ
ΘΑΝΑΤΟΝ) ΜΕ ΤΑ ΣΥΓΓΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΤΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ, ΤΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ, ΤΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΤΙ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ, ΤΙ ΜΕΓΑΛΟΣΤΟΜΕΣ ΡΗΤΟΡΕΙΕΣ, ΤΙ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΤΙ ΧΟΛΕΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ, ΤΙ ΣΤΙΧΟΙ,
ΤΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΙΛΟ, ΤΙ
ΔΙΑΦΗΜIΣΗ, ΤΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΙ ΔΗΜΟ-
ΣΙΕΥΣΕΙΣ, ΤΙ ΓΛΕΙΨΙΜΟ, ΤΙ ΧΡΗΜΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛ-
ΛΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΣΟΥΖΑ, ΑΠΟ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ,
ΣΕΒΑΣΜΟ Ή ΦΟΒΟ ΣΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΟΥ. ΠΕΡΑΣΕ
ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ Ο ΜΥΡΗΣ: ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ ΜΕ
ΤΙΡΑΝΤΕΣ ΕΓΙΝΕ ׂΗ ΜΟΝΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΟΥ
ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ.


ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΕΜΝΗΣ (1952 – 2006)

«ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ», Εκδόσεις Πολιτιστική, 2006