Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

             

           Μνήμη Γεράσιμου Γαλιατσάτου

                           (1890 – 1975)





Σε κείνο το περβόλι
με τις πορτοκαλιές τις λεμονιές
και το πηγάδι
πλάι στο παλιό το σπίτι
με τις πλίθρες
Ο παππούς με την αξίνα
περασμένα τα ογδόντα του
απόβραδο τη γης να σκάβει
Κι εγώ να τον ρωτώ
- Γιατί παππού δεν ξαποσταίνεις
Δε σου ’φτασαν οι κόποι
μιας ολάκερης ζωής
Κι εκείνος
- Δεν είναι τούτη δω που κάνω
δύσκολη δουλειά παιδί μου
το σκέπασμά μου συγυρίζω
Γιατί σε λίγο θα πλαγιάσω


Τώρα πια
Όρθιο τίποτα δε στέκει
Ο παππούς έχει πλαγιάσει
Το περιβόλι κάηκε
Το σπίτι το ρήμαξε σεισμός
Κι εγώ
Έχω πάψει από καιρό τις ερωτήσεις





Γιάννης Βούλτος