Καθρέφτης

Στο Νίκο Βεντουρή

Ξυπνώ τη νύχτα

Κοιτάζω στον καθρέφτη

Με μάτια κλειστά

Διακρίνω τότε

Τους δικούς μου νεκρούς

Πίσω απ’ τη σιωπή τους

Να προσπαθούν

Μέσ’ από το στόμα μου

Να βγάλουν φωνή

Να με καλέσουν

Στο άψυχο σπίτι τους

Εκεί να πλαγιάσω

Γιάννης Βούλτος

Αυτοδίδακτος

Έρχομαι να με διδάξω
Της Αύριον τα σπουδαία
Εγώ που κλέβω απ’ το παρόν μου
Ατιμώρητα

Έρχομαι να με διδάξω
Εμένα που σεμνύνομαι
Πως θέλω να σας αφανίσω
Του παρελθόντος μου φονιάδες

Όμως ξέρω πως αν σας αφήσω
Εγώ θ’ αφανιστώ
Και θα ριχτώ φριχτό κουφάρι
Στον Ιερό τον Οίκο
Ανοχής μου

Γιάννης Βούλτος