ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Καθισμένοι για χρόνια

Γύρω από το ίδιο τραπέζι

Πάντα οι ίδιοι νεκροί

Επαναλαμβάνουν

Τις ίδιες κουβέντες

Μιλούν ακατάπαυστα

Για τη ζωή που δεν έζησαν

Για τη ζωή που δε ζουν

Γιάννης Βούλτος

ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Είμαι Δημόσιο Πρόσωπο

Ακολουθείστε με

Δε θέλω φίλους

Ακόλουθους ζητώ

Δε με ενδιαφέρει

τι κάνετε εσείς

Εσείς οφείλετε

να ενδιαφέρεστε

τι κάνω Εγώ

Εγώ

Είμαι Δημόσιο Πρόσωπο

Ακολουθείστε με

Γιάννης Βούλτος

ΤΟ ΘΑΥΜΑ

Ο χρήστης Θεός
Ενημέρωσε την εικόνα του προφίλ του
Σπεύσατε πιστοί 
Να δηλώσουμε αρέσκεια
Να κοινοποιήσουμε
Το Θαύμα

Γιάννης Βούλτος

ΤΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ

Αυτό που με τρομάζει περισσότερο

είναι να βλέπω τα παιδιά μας

σιγά σιγά να μας πηγαίνουνε

πιο πίσω κι από κει

που ήταν οι παππούδες τους

Γιάννης Βούλτος

ΒΡΕ ΜΠΑΓΑΣΑ ΙΙ

Άσιμος προς Κοπρώνυμο:

Βρε μπαγάσα
Περνάς καλά εκεί κάτω!


Γιάννης Βούλτος

ΒΡΕ ΜΠΑΓΑΣΑ

Κανένας Κοπρώνυμος 
Όσο κι αν προσπαθήσει 
Δε θα κάμει τον Άσιμο άσημο 


Γιάννης Βούλτος 

ΚΑΛΠΙΚΑ

Να ξέρεις
Έχουν πιότερη αλήθεια
Τα παραμύθια
Που άκουγες παιδί
Από του σήμερα
Τα λόγια
Και τα πράματα
Τα κάλπικα
Ολότελα

Γιάννης Βούλτος

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Φορούν τα καλά τους 
Τη χριστουγεννιάτικη χαρά τους
Κι ετοιμάζονται να εορτάσουν 
Στα τραπέζια και στα ρεβεγιόν
Ολομόναχοι 
Ξεχασμένοι 
Ακόμα κι απ' τους νεκρούς τους 


Γιάννης Βούλτος

ΣΤΗ ΜΙΑ ΡΟΔΑ

            

               Αχτύπητη κι ωραία πάνω στη Γιαμάχα της

               Κόβει το κρύσταλλο της νύχτας σα διαμάντι        

                               Γιώργης Παυλόπουλος 

Έκλεψε τη μηχανή 

Της κόρης της Αβύσσου 

Κι έφερνε βόλτες στη μια ρόδα

Πατώντας πάνω στα ποιήματα

Πάνω στα αίματα

Που τρέχανε στην άσφαλτο 

Ποτάμι 

Έφερνε βόλτες

Το γύρο του θανάτου 

Σ' ένα χαμένο λούνα παρκ 

Κι οι θεατές στα μαύρα

Σκυμμένοι τον ατένιζαν 

Από πολύ ψηλά 

Από πολύ μακριά

Εδώ και χρόνια 

Έπαιζε τα  ρέστα του

Κι οι ποιητές

Πηγαίναν πάσο

Γιάννης Βούλτος

ΘΕΡΙΑ ΑΝΗΜΕΡΑ

Στο μικρό το ψαροχώρι
Που κάνουνε κουμάντο οι εμπόροι
Χαλάσανε την κλειδωνιά της εκκλησιάς 
Ανήμερα Δεκαπενταύγουστο
Θεριά ανήμερα 
Δεκαπενταύγουστο
Χαλάσανε την κλειδωνιά 
Της μικρής της εκκλησιάς 
Στο ψαροχώρι  
Που κυβερνάνε οι εμπόροι
Κι ο μαύρος ο παπάς 
Δεν μπόρηγε νˊ ανοίξει
Να λειτουργήσει 
Στο ψαροχώρι  
Που το ορίζουν οι εμπόροι
Ανήμερα Δεκαπενταύγουστο 
Θεριά ανήμερα 
Δεκαπενταύγουστο
Στο μικρό το ψαροχώρι
Που το χαλάσαν οι εμπόροι
Αφήκανε τσου χριστιανούς 
Αλειτούργητους


Γιάννης Βούλτος

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ

                   με μια παμπάλαια χακί ντακότα την ποίηση 
                      Νίκος Καρούζος

Όλο το βράδυ 
Ο λογιότατος κύριος Τάδε 
Μαζί με την παρέα του 
Lifestyle κούλτους
Και τα ρέστα
Γέλασε με την ψυχή του
Χλευάζοντας
Και απαγγέλλοντας
Με στόμφο ειρωνικό
Απ' το βιβλίο κάποιου
Σαλεμένου γέρου
Που νόμιζε ο κακόμοιρος
Πως έγραφε ποιήματα.

Τη νύχτα όμως ο γέρος
Πήρε την εκδίκησή του 
Ήρθε στον ύπνο
Του κυρίου Τάδε 
Τον κατατρόμαξε
Τον χλεύασε 
Και του απήγγειλε
Με στόμφο ειρωνικό
Το  Ποίημα
Που δε θα γραφτεί ποτέ


Γιάννης Βούλτος

ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΥΝΗΓΙ

Τις χείμαιρες που κυνηγάς
Εσύ να τις έχεις καμωμένες
Όχι άλλοι


Γιάννης Βούλτος

ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ

Πνίγει το τομάρι τον ψαρά
Που σκότωνε τις φώκιες
Του παίρνει τη βάρκα
Και ξανοίγεται στο πέλαγο
Εκεί στα μαύρα τα νερά
Δένει μια πέτρα στο λαιμό του
Βάζει ένα σημείωμα στο μπουκάλι
Που γράφει
"πλέον έμπλεος φουντάρω"
Το ρίχνει στο νερό
Κι αναλαμβάνεται στους ουρανούς


Γιάννης Βούλτος

ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ

 

Εμείς ποτέ μας

δεν κάναμε

κι ούτε κάνουμε κουμάντο

στα χωριά και στα χωράφια μας

Αλλά έχουμε τη χρεία

Αφεντικών

Γιατί εμείς δεν τις μπορούμε

τις σκοτούρες

Εμείς μόνο γουστάρουμε

να βλέπουμε μπάλα και να μπουκώνουμε

στα σουβλατζίδικα

Εκεί να ξελαρυγγιαζόμαστε

Παίχτε μπάλα ρε!

Εκεί να βλαστημάμε

Παλιομαλάκες!

Κι όχι στους δρόμους

να γυρεύουμε να βρούμε

κανενού το δίκιο

Παίχτε μπάλα ρε!

Πως αλλιώς θα μπουν τα γίδια στο μαντρί

Γιάννης Βούλτος

ASHRAF FAYADH

8

 

οι προφήτες έχουν αποσυρθεί

έτσι μην περιμένεις τους δικούς σου να ρθουν σε σένα

και για σένα,

για σένα οι οθόνες φέρνουν τις αναφορές τους της ημέρας

και παίρνουν τα ψηλά τους μεροκάματα..

πόσο σημαντικό είναι το χρήμα

για μια ζωή με αξιοπρέπεια

 

Απόδοση στα ελληνικά από την αγγλική μετάφραση της Mona Kareem

Ως ελάχιστος φόρος τιμής για τον πρόσφυγα Παλαιστίνιο ποιητή που καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της "αθεΐας" από το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας

ΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Χρόνια
Φώναζα συνθήματα
Σε κατάμεστα γήπεδα
Σε άδειους δρόμους

Χρόνια
Έλεγα
Πως έγραφα ποιήματα
Πατώντας τους νόμους

Τώρα
Στέκω
Πάνω από τα μνήματα
Μ' ένα ασήκωτο βάρος
Στους ώμους

Γιάννης Βούλτος

21 ΜΑΡΤΙΟΥ

Δεν έχει ανάγκη
Από γιορτές
Η Ποίηση
Γιορτάζει
Και πενθεί
Την κάθε μέρα



Γιάννης Βούλτος

ΜΑΛΛΟΝ ΑΣΤΟΣ

Ο ποιητής Γρανάζης

Δεδηλωμένος αντικομφορμιστής

Πεντηκοντούτης επαναστάτης

Αντιστασιακά ποιήματα

Δημοσιεύει ασυστόλως

Ενάντια στον εγχώριο

Και ξένο νεοφιλελευθερισμό

Τώρα που ο τόπος του

Χειμάζεται απ' την κρίση

Κάποια στιγμή

Τυχαία στις ειδήσεις

Παίρνει το μάτι του

Μια ανθολογία

Των ποιητών της κρίσης

Μια γλυκερή αγωνία

Τον διαπερνά

Προσμένοντας να ιδεί

Περίοπτο μες στο βιβλίο

Το όνομά του ανάμεσα

Στους ανθολογημένους

Κι όμως!

Τι μεγίστη απογοήτευσις!

Δεν τον συμπεριέλαβαν!

Μήπως δεν τον εγνώριζαν

Ή τον αγνόησαν επίτηδες

Καθότι επαναστάτης

Αυτά βασάνιζαν για μέρες

Το νου του ποιητή Γρανάζη

Έπρεπε λοιπόν κι αυτός

Να αντιδράσει

Αλλά και πάλι

Σε νέο δίλημμα

Ο ποιητής μας μπαίνει

Να καταγγείλει ανθολόγο

Και λοιπούς ως μαύρη

Αντίδραση αστική

Ή να μη βγάλει τσιμουδιά

Κι από την επομένη και αυτός

Ποιητής Αστός να καταστεί

Για να μοστράρει το όνομά του

Στις έγκυρες ανθολογίες

Και στους αναγνωρίσιμους

Κύκλους των ποιητών

Δίνοντας θεραπεία εν τέλει

Στις γλυκερές του αγωνίες

Ο ποιητής το σκέπτεται

Το ξανασκέπτεται

Κι αποφασίζει ασφαλώς

Πως

Μάλλον Αστός θα καταστεί

Μάλλον Αστός

Γιάννης Βούλτος

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

Τις εποχές που τάιζα

Το μυαλό μου σανό

Ψωνίζοντας βιβλία

Από τον κάθε Ιανό

Εδήλωνα Αρχαιολόγος

Σε μια χώρα

Που ούτε λόγος

Να γίνεται για αρχαία

Εκτός και αν

Πωλούνται και αυτά

Όπως όλα τα λοιπά

Πνευματικά “Αγαθά”

Γιάννης Βούλτος

Η ΓΟΡΓΟΝΑ

Κάθε νύχτα

Εδώ κι αιώνες

Κολυμπούσε

Στα κύματα

Του Αιγαίου

Κουβεντιάζοντας

Τους ναυτικούς

Εδώ και κάμποσο καιρό

Οι ναυτικοί

Την έχουν χάσει

Λένε πως μένει

Στα βαθιά

Λένε πως

Κάθε νύχτα

Κάθεται και περιμένει

Γιατί έρχονται σ' αυτή

Να τα αναστήσει

Τα πνιγμένα προσφυγόπουλα

Γιάννης Βούλτος

ΑΙΜΟΦΥΡΤΟΣ

             Του Μίμη Κωστήρη

Το πρωί

Ξύπνησε μέσα στα αίματα

Τη νύχτα

Ένα άγριο Ποίημα

Είχε ξεσκίσει

Την ψυχή του

Γιάννης Βούλτος